The best result comes, when everyone in the group does the best for himself AND the group

Καλά περάσαμε και σήμερα!

Μέχρι τώρα τουλάχιστον ( η ώρα είναι 19.03 ) , η μέρα κύλισε αρκετά φυσιολογικά.

Για 28η Οκτωβρίου, πάντα..

Σοβαρά, αυτή η μέρα είναι κάθε χρόνο ίδια..

Ύστερα από ένα καλό πρωινό με καφέ για να ανοίξει το μάτι, θα πλυθείς, θα ντυθείς με την ησυχία σου και επειδή θα έχει πάει 11 η ώρα σίγουρα ( άργησες να ξυπνήσεις ), θα πας χαλαρά να χαζέψεις τις μαθήτριες στην παρέλαση.

Τα πιτσιρίκια, βλέπεις, έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να εκφράζονται αυτήν την μέρα.

Πατάνε πόδι, λένε το δικό τους "ΟΧΙ" στον Ιταλό κατακτητή. Ένα "ΟΧΙ", με ψηλά τακούνια, διάφανα καλτσόν η ζαρτιέρες ( απροσδιόριστα, για να εξάπτει την φαντασία ), κοντές φούστες και πόδια που δίνουν άφεση αμαρτιών στους λεγόμενους "παιδεραστές", σε τυχαία σειρά προτεραιότητας, ανάλογα με το fetish του καθενός.

Μια επέτειος, πρώτης τάξεως ευκαιρία λοιπόν, για να δείξουν τα πιτσιρίκια ότι, και πόσο, μεγάλωσαν.

Σωματικά.

Και επειδή δεν μπορείς να πιστέψεις ότι έχουν τέτοια ανάπτυξη και τρελαίνεσαι, "ρε μαλάκα σε θερμοκήπιο τα βάζουν το χειμώνα;", τα ξαναβλέπεις στις ειδήσεις. Όπου οι δημοσιογράφοι, άλλο που δε θέλουν, σχολιάζουν τις φουστίτσες.

Κάθε φορά.

Και στο δελτίο της επόμενης μέρας.

Υπάρχει, τελικά, κοινωνικό κράτος!



Το οποίο, λίαν συντόμως θα χωριστεί σε πολλές αυτοδιοικούμενες και οικονομικά αυτοδιαχειριζόμενες κοινωνικές περιφέρειες.

Να ξαναγυρίσουμε δηλαδή, σε μια διακυβέρνηση τύπου πόλης-κράτους για κάθε περιφέρεια, με δική της οικονομία, αλλά σε μια ενωμένη αρχικά χώρα. Δες το κάτι σαν την Αμερική, εμείς πάμε για united states of greece, και λέω γκρις γιατί είναι πιο εύηχο από το hellas.

Και εκτός αυτού κάνει περίεργους συνειρμούς με το hell.

Εγώ να σου πω, και να γίνει, τα πόστα θα τα πιάσουν οι ίδιοι, για να εξυπηρετούν αυτούς που εξυπηρετούν και τώρα.

Το πρόβλημα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν είναι η ανικανότητα αυτών που είναι τώρα στην εξουσία. Είναι ότι για να βρεθείς στην εξουσία χρειάζεσαι κεφάλαιο, το οποίο δεν το βρίσκεις με βουλευτοδάνειο, και επίσης δεν έχει ο απλός Έλληνας πολίτης την δυνατότητα να ανέβει στην εξουσία. Πόσο μάλλον όταν είναι πραγματικά ανεξάρτητος.

Το συμπέρασμα είναι ένα.

"Για να βρεθείς στον αφρό, πρέπει να κολυμπήσεις στα σκατά".

Και ξέρεις ε, στα λιμάνια που εκβάλλουν οι βόθροι, υπάρχουν τα μεγαλύτερα λαβράκια.

Άσχετα με όλα αυτά, μακάρι ο αγώνας των τότε Ελλήνων να γίνει παράδειγμα στους Νεοέλληνες για να αγωνιστούν για μια καλύτερη συλλογική ζωή.

Χρόνια Πολλά.