Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

123

Και μέσα σε μια στιγμιαία αναλαμπή ενός φωτός που όμως δεν ήταν φώς, μιας αστραπής που δεν έπεφτε στην γη, ενός κρότου που γέλαγε υστερικά,

δεν είναι σπαστικό να μην έχεις σήμα;

actually, i have done it! dewars, ζωντανεύει την φαντασία. lsd, αυξάνει την συνειδητή αντίληψη. Μαλάκα μου, πάμε να φύγουμε. Θα φάμε πούτσα! Δουλειά δεν είχε η τράπεζα, το μουνί της χτένιζε. Αν είναι δυναμόν, αυτή πέρασε το όργανο για φέτα του ζαμπόν. Νεγκρόνι το γουρουνάκι, καπνιστό. ΣΟΒΑΡΑ ΜΙΛΑΣ; Όχι, μου αρέσει να ψαρώνεις και να καθαρίζω λέπια όπου κάτσεις. Όπου ναναι θα σταματήσω να γράφω ότι σκέφτομαι γιατί θα σταματήσω να σκέφτομαι. Οι death knites είναι overpowered. Νερφ εμ. ΤΩΡΑ.

όλ9

μπροστά στα μάτια μου, λουσμένο στον ιδρώτα ένα παράξενο πλάσμα, βγαλμένο από την πιο βαθιά χαράδρα της κόλασης και τα πιό αρρωστημένα όνειρα του Νταλί, σερνόταν με ανίερες κινήσεις προς το μέρος μου. Τα μακριά και κοκκαλιάρικα δάχτυλά του, πίεζαν το έδαφος με δύναμη σπρωχνοντάς το προς τα πίσω, ενώ το κεφάλι του, ένα γκριζο-καφέ κρανίο με ελάχιστο δέρμα στο χρώμα του θανάτου που κάλυπτε την περιοχή γύρω από το στόμα και τα μάτια του, με λίγα αραιά μαύρα μαλλιά, σαν καρικατούρα του Στάθη Ψάλτη, στηριζόταν σε έναν πολύ λεπτό λαιμό που με το ζόρι το στήριζε στην βάση του.

Τζελ ή αφρός; Νερόμπομπα σε μπαλονάκι η προφυλακτικό με άρωμα βανίλια; Υπάρχει άρωμα βανίλια; Μα δεν είναι εκτός εποχής; Πρέπει να είναι πανάκριβες..

Και τί έχει σημασία τελικά; Ρώτησε η Αλεξία, γαντζωμένη στο μπράτσο του Μπάμπη.
Από κάτω τους, το Χάος και η Καταστροφή σαν δυό φίδια που προσπαθούνε το ένα να καταπιεί το άλλο,δίνανε την δική τους μάχη για την κυριαρχία στον Χώρο.



Να ζείς.. απάντησε ο Μπάμπης, και την έσπρωξε στο κενό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: