Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Cal ως poll, ή της;

Και καλές οι πλακίτσες και τα σοφίσματα, πάμε να πούμε και κατιτίς πιο σοβαρόν.

Στο καρναβάλι της Πάτρας λοιπόν, και δεν μιλάω για το καθημερινό καρναβάλι του Αχαϊκού Λιμένος αλλά τις καρναβαλικές εκδηλώσεις των τελευταίων ημερών. Σε μια εξ αυτών λοιπόν, πάνω στην σκηνή της πλατείας Γεωργίου χορεύανε πιτσιρίκια από διάφορες σχολές χορού της περιοχής. Από κάτω κόσμος, μανάδες, άλλα παιδιά που δεν ξέρουν να χορεύουν, παιδεραστές, μετανάστες, άκυροι. Τα κοριτσάκια που προσπαθούσαν να χορέψουν χιπχοπ επι σκηνής το λοιπόνε κατεβαίνουν, πέσανε πάνω τους οι γονείς με τα μπουφάν ( κλασσικές ελληνίδες μανάδες ) και τα έκρυψαν εκ παντός πονηρού οφθαλμού. Σειρά είχανε στην σκηνή κάτι κοπελιές χριστός και παναγία, που χορεύανε κάτι σε τσιφτετέλι. Εμείς φυσικά από κάτω να έχουμε χαζέψει στην σκηνή, δυστυχώς όμως και επειδή κάποια στιγμή όλα τα ωραία πράγματα έχουν και τέλος, και τελειώνουν και προτού τα χορτάσεις, τελειώνουν αυτές ( το νούμερο ) και φεύγουν. Σε αυτήν την φάση μας σκάει την ατάκα του ο αρχικλόουν του σόου, λέει στο κοινό "Και να σκεφτείτε ότι κάποιοι έχουν αντίρρηση να μπεί η Τουρκία στην Ε.Ε"

ακριβώς έτσι ρε.

Αύριο φεύγω για ΤΑΞΙΔΙ. Αθήνα. Και ΔΕΝ ΞΕΡΩ.

Μήπως θα έπρεπε να ξέρω για να έχει νόημα το ταξίδι;

Δεν υπάρχουν σχόλια: