Pitsikulata!!!!!!!!!!!!!

Και το λοιπόν που λέγεις δώ μαι πάλι!! Πάλι και πάλι πριν περάσω απ τον μπακάλη λοιπόν το καταδύναμην να καταδυθώ εις αμετανόητας, ανόητας σκέψεις ινά σακατέψω τα ανακατωμένα της σήμερον τα ματωμένα χώματα! Ουφ..
Σας είχα υποσχεθεί την ιστορία του Μεταλλά! Επί της Ερμού το λοιπόνε, κόσμος και ντουνιάς πολύς, για ψώνια, μερικά άλλα ψώνια από Κωλονάκι μεριά, και σαν την μύγα μές στο τζατζίκι ένας τυπάς γύρω στα 20φεύγα, avec mama, περιδιαβαίνανε.. Τίποτε μεμπτο, τίποτε περίεργο,εξάλλου η ΜΑΜΑ και για τον μέγιστο τρομοκράτη Joe Dalton ήταν το ευαίσθητο σημείον του. Χάζευα σα χαζός λοιπόν τον τύπο η ομοιότης του οποίου με τον Slash των Τριανταφυλλόπλων ήτο εκπληκτική, και πάνω που είχα βγάλει μπίκ και μπλοκάκι να του ζητήσω αυτόγραφο, ένα ζαρωμένο χέρι, κραδαίνοντας κουλουράκι πλησίασε σε απόσταση βολής το κεφάλι του. Τούτο λοιπόν με εντυπωσίασε ταμάλα. ΜΑ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙ; Όπως περίμενα αγωνιωδώς να ιδώ την οργίσμένη του αντίδραση για την κίνηση της ενόχου μητρός του, ούτος ανοίγει τον στόμα του και αντί να τραγουδήσει οργισμένα το γνωστό σουξέ ΜΠΡΙΚΙ ΚΟΛΩ, έφαγε το κουλουράκι από το χέρι της μητρός του, και ΕΔΕΧΘΗ, το εν λόγω χέρι να τον σκουπίσει εκέι που το μαγουλάκι ενώνεται με τα χειλάκια, από τα τρίμματα, ενώ μασούσε με ευχαρίστηση το χειροποίητο, γλυκό κουλουράκι..



Σας αγαπώ πολύ! Τα λέμεν!