Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Whooooooooooooooooo?

Καιιιιιιιιιι... Μπακ?

Η εκς ενιαυτού οποία προσωπικότης ποιότης λόγου κρέμας Γιώτης, εγώ δηλαδή, πήρα την απόφαση να ξαναγράψω στο τιμημένο σκορποχώρι! Κοσμοιστορικές εξελίξεις ραιτ αχέντ, γενικά η σήμερον εκ του πρωινού μπεγκίνησε περίεργα. Προσεξετο! Ξύπνησα μετά από πολλές μέρες πριν τις 10, καύλωσα τον θερμοσίφωνα και καθαρούλης καθαρούλης, θα σου βρωμήσω την ψυχή με μύχιες σκέψεις.
Η μύτη μου τρέχει λίγο, ο λαιμός καταπακωμένος με αντιλαιμικά φάρμακα, το πετιμέζι της πεθεράς μου και έναν ολ ταιμ κλάσεικ φραπέ αχτύπητο. Σαν αυτούς που τον πίνουν. Μα δεν είναι τέλειο να νιώθεις την στεγνή πικρίλα του καφέ, χωρίς τον αφρό να σου κάνει αρμένικη βίζιτα στο μουστάκι; Σήμερα, για κάποιοναν εξεπσιοναλ ρίζων, για να μη σε πρίζων δηλαδής, είμαι καλά!
Γενικά δηλαδή,ναι! Και το που λες, μου έχει έρθει η όρεξις να κάνω σταφ.. Χτές για παράδειγμα, σκεφτόμουν τις καμμένες κονβέρσες με το ζουμί, τα μπινελίκια του Μητσάκου, τα χωρίς λόγο ξενύχτια και τις βόλτες.. Πήγα την εχτέσην στα μουλτιραμς, και εκεί που χάζευα υπέπεσε το εξ εμού βλαμένο βλέμμα σε κάτι που δεν έχει καμμία σχέση με τα παραπάνω :)
Το πήρα στα χέρια μου, και το άφησα πίσω στο ράφι. Και έφυγα. ΑΜ ΦΑΚΙΝ ΣΤΡΟΝΓΚ ΜΑΝ! ΦΑΚ ΓΙΕΑ!!!!!!!!!!!
ξεύρεις, φίλτατε, ό,τι ζεις γίνεται κομμάτι σου. Everything is a skill. Ακόμα και ο τρόπος που χέζεις, είναι ικανός ή λιγότερο ικανός. Μου έχουν λείψει αυτά τα παιδιά. Με τα καλά και τα κακά τους. Άσχετο.
Λοιπόν λοιπόν.. Του ΝΤΕΙ, απλά έχω όρεξη να βγώ όκσω. Γερέβερ. Πονάει ελαφρά ο λαιμός μου, και ελπίζω να μην κόλλησα την Ειρήνη. :/
Όταν ξυπνήσει θα την πάρω να βγούμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε..............α, ξύπνησε :)

Φιλιά, λέιτερ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: